Samen op vakantie

Vorige week vrijdag was het dan eindelijk zo ver. Floor zou om 12.30 landen op het vliegveld van San Francisco en ik zou haar ophalen. Ik had al gezien dat ze een half uur te vroeg zou zijn, dus tegen 11.30 begaf ik me richting het vliegveld. Een ritje van een uur. Dit kon makkelijk aangezien ze na de landing nog eerst door de douane en de immigrations moest. Toen ik eenmaal bij de aankomsthal stond te wachten bereidde ik me voor op een lange zit. Niks bleek minder waar toen Floor al na 3 minuten naar buiten kwam! Alles was vlekkeloos verlopen en 14 minuten nadat ik de parkeergarage in was gereden, gingen we al weer op huis aan.

Na een uur waren we thuis en nadat Floor zich even had opgefrist zijn we naar IBM gereden. Er was al bijna niemand meer ivm de feestdagen, maar toch kon iemand nog een erg uitgebreide en interessante rondleiding geven door de natuurkundevleugel, waardoor er geen tijd meer was om haar mijn eigen lab te laten zien. De avond werd afgesloten bij een sushirestaurant in de buurt.

De volgende dag moesten we al weer vroeg op omdat we om 10.00 werden verwacht bij de haven in San Francisco voor de boot naar Alcatraz. Om half 7 op, half 8 weg, 9 uur in San Fran en dus nog een uur om naar de haven te lopen. We waren mooi op tijd voor de boot dus we sloten aan in de rij. Eenmaal vooraan bleek dat onze tickets niet konden worden gescand. Ik dacht dat het door de slechte kwaliteit printer kwam, dus de dame verwees ons naar de ticket booth om daar onze geprinte tickets om te wisselen voor echte tickets. Het was wel een schok toen de mevrouw van de ticket booth vertelde dat het wel logisch was dat de tickets niet werkten, ze waren immers voor maandag! Na alles 3 keer na te hebben gekeken bleek dat inderdaad echt te kloppen en was het gewoon onze (mijn) stomme fout. De rest van de dag hebben we dus een beetje door San Francisco gelopen om terug te rijden over de Pacific Highway 1. Dit had ik al een keer eerder gedaan met Gijs, zonder succes door de mist. Vandaag was echter een stralend blauwe dag, dus we hadden meer geluk! De uitzichten over de oceaan waren prachtig en buiten zijn zonder vest of jas was geen probleem.

Zondag was een rustdagje, beetje uitslapen, shoppen, vakantieplannen maken voor de kerstdagen en vroeg naar bed want op maandag mochten we dan écht naar Alcatraz! Wederom stonden we vroeg op om wederom naar San Fran te rijden, maar nu werden we wel toegelaten op de boot. Na een korte trip kwamen we aan op het eiland dat een rijke geschiedenis kent. Van fort tot gevangenis en politiek activisten bolwerk, alles werd mooi beschreven. Na Alcatraz reden we weer terug naar San Jose, deze keer over de Golden Gate bridge, een must-see die we natuurlijk niet gemist mochten hebben.

Dinsdag was het dan eindelijk zo ver. Onze trip naar Los Angeles begon. En hoe! In de auto, zonnebril op, raampje open langs de kust naar het zuiden. De uitzichten over de zee en de bergen waren adembenemend en zeker het eerste uur langs de kust stonden we wel de helft van de tijd stil om te genieten van het uitzicht en om foto’s te nemen. Het nadeel van deze route was wel dat het 10 uur duurde voordat we bij ons hotel waren in plaats van de 6 uur die het normaal kost om van San Jose naar LA te rijden. Maar het was het meer dan waard.
Het hotel was schoon, de kamer was prima en de locatie was mooi centraal. Het enige nadeel was dat de tv ontzettend oud was, maar daar hadden we toch geen tijd voor in LA. Omdat we laat waren aangekomen waren we best moe en besloten we om pizza te halen en het op de kamer op te eten. De volgende dag was eerste kerstdag, dus leek het ons gepast om dit op het strand van Santa Monica te vieren. Na een uurtje rijden hadden we onze auto geparkeerd in een parkeergarage. Roy wou onze spullen snel in de tas pakken zodat we zo snel mogelijk naar het strand konden. Hij gooide de achterdeur dicht om nog even iets van de voorstoel te pakken. Helaas was hij vergeten dat de auto al op slot was en de sleutel in de tas zat die op de achterbank lag… Paniek…!
Het enige wat we nog bij ons hadden was Roy’s Amerikaanse mobiele telefoon alleen hadden we geen enkel telefoonnummer. We besloten toen maar om naar de dichtstbijzijnde winkel te gaan waar we erg goed werden geholpen. Een telefoontje naar roadside services leerde ons dat de auto is uitgerust met een systeem waarmee hij op afstand kan worden ontgrendeld. Wat een geluk! Opgelucht lagen we een half uur later op het strand in de zon. Het water was ijskoud maar in de zon was het heerlijk. We zijn ’s middags ook nog even de pier opgelopen om een ‘hotdog on a stick’ te halen (lekker Amerikaans!).
In tegenstelling tot Nederland is in Amerika op eerste kerstdag (bijna) geen enkel restaurant geopend. We waren dan ook heel blij toen we een restaurantje gevonden hadden. Na een bijzonder lekkere maaltijd gingen we naar de bioscoop die gelukkig wel geopend was.

Tweede kerstdag kennen ze in Amerika niet, dus donderdag was alles gelukkig weer open. We zijn toen naar het ScienCenter geweest waar we de mooiste 3D film ooit hebben gezien. Het leek echt alsof de film op de rij voor je werd afgespeeld. Ook hebben we daar de space shuttle Endeavour van NASA mogen bewonderen. Tot Floor’s blijdschap gingen we ’s avonds nog even shoppen in de shopping mall. Een paar schoenen, wat kleren en een cinnamon roll later was de dag alweer voorbij.

Op de laatste volle dag in LA hebben we de Griffith Observatory en park gezocht en uiteindelijk bezocht. Het Observatory is een sterrenwacht met exposities over sterren, planeten en de rest van de ruimte. Omdat het op een berg ligt en er weinig ruimte was om te parkeren moesten we de auto onderaan de berg zetten en omhoog lopen. Dit bleek ontzettend leuk omdat de uitzichten heel erg mooi waren. Hier hadden we vooral ook goed zicht op het de letters Hollywood die hoog op de nabij gelegen bergen staan. Na te hebben gepicknickt in het park zijn de door Beverly Hills gereden om de ontzettend grote huizen te bewonderen. We zijn daarna via Mulholland Drive weer teruggereden naar LA om daar nog even te shoppen en uiteindelijk bij Hooters te eten (als je het niet kent, google maar even). Vooral Roy vond het moeilijk om zijn ogen van de mooie serveersters af te houden. Gelukkig was het eten heerlijk en heeft hij zich netjes gedragen.
De volgende dag was het alweer tijd om terug te rijden naar San Jose, maar niet voordat we nog een bezoekje brachten aan het bekende Malibu. Na ook daar even op het strand te hebben gelegen was het toch echt tijd om terug te rijden onder het genot van lekkere bagels en een kopje Starbucks koffie.

De afgelopen twee dagen hebben we vooral uitgerust en nagenoten van de vakantie. Nou ja, uitrusten?! Waar Floor 5 uur aan een stuk shoppen uitrusten vindt, vond Roy het nogal zwaar (zeker net zo zwaar als 5 uur de toerist uithangen in een willekeurige stad) maar toch zijn we allebei geslaagd.

Al met al dus een zeer geslaagde vakantie, en we zijn nog maar op de helft! Voor Floor is het vooral oude herinneringen opdoen en genieten van het weer en alle typische Amerikaanse dingen. Voor Roy is het gewoon vakantie, leuke dingen doen en zien. Oud en nieuw gaan we waarschijnlijk met wat IBM-ers vieren. Dit is echter totaal anders dan in NL. Waarschijnlijk wordt dit de oud en nieuw waarbij we het vroegste in bed liggen sinds jaren, maar zeker niet minder leuk!




P.S. sorry voor het lange verhaal :)